Zbiornik na wodę z 1903
oraz wieża triangulacyjna
- Kartuski system wodociągowy rozpoczęto budować w 1903 r.
- Pierwszą stację uzdatniania wody zbudowano wraz ze zbiornikiem żelbetonowym o pojemności 250 m3 na skraju wschodniej części miasta, z którego zasilano pierwsze żeliwne rurociągi. W budynku stacji filtracja wody surowej odbywała się na otwartych filtrach żwirowych.
- Zbiornik wody służył miastu do początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Zbudowana na nim wieża triangulacyjna pełniła jednocześnie rolę platformy widokowej dla mieszkańców.
- Przed I wojną światową rozpoczęto budowę sieci kanalizacyjnej dla Kartuz, jednakże prace zostały przerwane ze względu na trudności finansowe i techniczne.
- Z powodu poważnych niedoborów wody pitnej w latach 1922-1924 oraz 1933-1934, miasto wspomagało się wówczas wodociągiem kolejowym, zasilanym nieuzdatnioną wodą z jeziora Klasztornego Dużego. Z tego okresu pozostała jedynie wieża ciśnień, przy ul. Kolejowej.
- Drugą stację uzdatniania wody uruchomiono w 1936r. przy drodze na Łapalice.
- Nowy zbiornik wody pitnej o pojemności 770 m3 wybudowano w 1964r.
- Budowę oczyszczalni ścieków w Kartuzach rozpoczęto w latach 70 ubiegłego wieku. Następnie w latach 1994-1997 została zmodernizowana i rozbudowana.
- W 2002r. uruchomiono trzecią stację uzdatniania wody o wydajności 300m3/h.
- Od 2009r. znacznie rozbudowano sieć kanalizacyjną na obszarach wiejskich. W 2006r. ogółem długość sieci kanalizacji sanitarnej wynosiła 125 km, obecnie jest już to 201 km
Pierwsza Stacja Uzdatniania Wody
w Kartuzach przy ul. Mściwoja
widok z góry Haffke'go
na SUW
Wyposażenie Pierwszej
Stacji Uzdatniania Wody
Silnik z 1904 r. zasilający
w wodę wodociąg kolejowy
z J. Klasztornego D.
Druga SUW 1936r.
ul. Wzgórze Wolności
Trzecia SUW z 2002r.
ul. Wzgórze Wolności
